وای می کمر!
این جمله برای خیلی از گیلانی ها آشناست؛ شاید همین جمله باعث دل‌بستگی شدید من به این آهنگ پرواز همای شده.مدت زمان: 2 دقیقه 16 ثانیه
دریافت حجم: 1.45 مگابایت
احتمالا کسی که با ادبیات گیلانی آشنا نباشه، به درستی گلایه‌ای که توی این شعر هست رو مزه نکنه، اشک های پیرمرد رو نبینه و صدای ساز جلوی شنیدن صدای نشا‌ء پیرمرد رو بگیره.
پس تصمیم گرفتم متن این شعر رو بنویسم تا همه صدای پیرمرد رو بشنون، شاید این صدا به پسری که نیست؛ رسید!.
متن شعر:
وای وای
وای وای
وای وای می کمر؛ وای می کمر؛ وای می کمر؛ وای
وای وای
وای وای
وای وای می کمر؛ وای می کمر؛ وای می کمر؛ وای
می وراق کولآ بو
می وراق کولآ بو
می کمر بی‌جیر، کمر بوجور، بیجار چل‌آ بو
می کاکول فوبو؛ کله کل‌آ بو
می ماتره بی‌جیر بامو؛ شل‌آ بو
تا تو پیل‌آ بی
تا تو پیل‌آ بی
جان پسر جان
آها؛ پس چی پسر جان؟
ترجمه:
وای وای
وای وای
وای وای کمرم؛ وای کمرم؛ وای کمرم؛ وای
وای وای
وای وای
وای وای کمرم؛ وای کمرم؛ وای کمرم؛ وای
داس من کند شد
کند شد، داس من
زیر و بم کمرم سر شالیزار تو گِل رفت
گیسوانم ریخت؛ سرم کچل شد
لب و دهنم به زیر اومد و شل شد
تا تو بزرگ شدی
تا تو بزرگ شدی
جانم؛ پسر عزیزم
پس چه جوری بزرگ شدی پسر عزیزم؟